Adrienne Rich Şiirinde Sesin Önemi

Abstract

Yirminci yüzyılda kadın yazarlar, “yazma†işlevini ya “ses†kazanmak için, ya da sessizlikten çıkıp kendilerini ifade edebilmek için kullanmışlardır.  Yaşantılarını dile getirme süreci kadın yazarlar için gerçeği aramanın yollarından biri haline de gelir. Bu makalede, şiirdeki ses kavramını genel olarak çağdaş Amerikalı kadın yazarlarda, özellikle de Adrienne Rich’te görülen ses kuramına uygulamaya çalışacağım.  Bunun yanı sıra, bu çalışmada kadın şairlerin şiirlerinde sesin neden önem kazandığı da incelenecektir.

This article describes how poetry can be a used as a pedagogical tool in teaching English and provides a rationale for an integrated approach to teaching literature in the language classroom by stylistically analyzing Adrienne Rich’s voice in her poetry.  In the twentieth century, women poets use the act of "writing" to gain "voice" as moving from silence to way of speaking out.  This voicing experience becomes one way for women poets to search for truth.  I try to apply this concept of voice to the poetry of a contemporary American woman poet, Adrienne Rich.  By creating a theory of voice, I want to show why and how voice becomes the central issue in women's poetry, and how this theory of voice can be integrated into a foreign language classroom.